ارائه مدلی برای تحلیل ریسک اتحادهای راهبردی و فناورانه

اتحادهای فناورانه، راه حل هوشمندانه‌ای برای دستیابی به اهداف راهبردی یک بنگاه در دنیای در حال تغییر کنونی است. با وجود روند رو به افزایش این نوع همکاری‌ها، نرخ شکست در آن‌ها همچنان بالاست. ماهیت همکاری درون‌سازمانی در اتحادها، دلیل بالا بودن ریسک در آن‌ها می‌باشد. بیشتر روش‌ها و مدل‌های تحلیلی، منابع ریسک در طول فرآیند اتحاد را بصورت ایستا و در دو نوع نسبی و کارکردی در نظر می‌گیرند. در پژوهش حاضر، با انجام مطالعات کتابخانه‌ای، منابع ریسک در مراحل فرآیند اتحاد راهبردی شناسایی شدند. به دلیل متفاوت بودن ضریب اهمیت هر یک از عوامل ریسک در اتحادهای مختلف، میزان اهمیت و همچنین درجه تاثیر مرحله اتحاد در موفقیت اتحاد، توسط خبرگان وزن‌دهی شدند. بر اساس نتایج، عوامل ریسک در هر مرحله از فرآیند اتحاد، یکسان نیست و حتی عوامل ریسک مشابه در مراحل فرآیند اتحاد نیز دارای وزن یکسان نیستند. هدف از انجام این پژوهش، ارائه روشی پویا، انعطاف‌پذیر و دقیق جهت ارزیابی ریسک اتحاد شامل شناسایی، سنجش و تحلیل منابع ریسک در طول یک اتحاد می‌باشد. نوع پژوهش، توصیفی است و اجرای آن در دو مرحله، شامل جمع‌آوری داده‌ها و نیز استفاده از نظر خبرگان جهت روایی پژوهش انجام شده است. دستیابی به روشی ساختاریافته که با نظرات کارکنان و ذی‌نفعان دو طرف اتحاد، قادر به پیش‌گویی و تخمین میزان ریسک آن به تفکیک هریک از مراحل اتحاد می‌باشد، مهمترین دستاورد پژوهش حاضر است.